Flóttaleiðir lokaðar.....

Hvað oft ætli maður hafi ekki fengið fregnir af því að fólk hefur hreinlega dáið á skemmtistöðum af því að neyðardyr voru lokaðar. Þetta er flott framtak, að ganga á skemmtistaðina og gera athugasemdir ef flóttaleiðir eru lokaðar. Það virðist ekki vanþörf á að athuga skemmtistaðina og finnst mér þetta frábært framtak.

Dauðagildrur fundust í miðborginni

Kraftaverk

Að flugmaðurinn lifði þessi ósköp af gengur kraftaverki næst,svona stórslasaður. Vonandi nær hann fullri heilsu. Það segir í fréttinni að allur stjórnklefi vélarinnar hafi sópast burt, þessvegna er næstum óskiljanlegt að maðurinn lifði þetta af.

Ein vinkona mín hefur legið rúmliggjandi í meira en áratug og hún segir, ,,Mér hlýtur að vera ætlað eitthvað með þessari löngu vist hérna megin svona á mig komin. " Ég tek undir það, fólk sem kemst lífs af úr svona hildarleik hlýtur að vera ætlað eitthvað hlutverk í lífinu....eitthvað meira en sést í fljótu bragði. 

Lifði af flugslys með ævintýralegum hætti

Með ólíkindum

Er virkilega hægt að koma að landi ( á Íslandi) með skútu fulla af dópi, og komast upp með það.?Manni skilst á fréttum að svona leikir hafi verið leiknir áður, en í  þetta skiptið voru þeir gómaðir. Eru það þessir menn sem hafa haldið við dópmarkaðinum hér á landi? Og allt þetta magn, svona hryllingur á þyngsta dóm skilið, en það versta er að þessir stóru, barónarnir nást sjaldnast, bara burðardýrin.

E-töfluduftið dugar í 140 þúsund töflur

Gróa á Leiti

Orð eru til alls fyrst. Við notum þau til að tjá okkur í mannlegum samskiptum. Rithöfundar hafa gætt þau lífi og lit í sögum sínum og ævintýrum. Og öll höfum við einhverntíma lent í ævintýrum.Eða upplífað eitthvað sem er ævintýri líkast. En við erum ekki öll þeirri gáfu gædd að glæða þau lífi og koma þeim á framfæri við aðra eins og við upplifum þau sjálf. En til allrar hamingju höfum við átt frábær skáld sem hafa komiðsínum villtustu hugarórum á þrykk, öllum til gleði og ómældra ánægju.

Einn sá slyngasti í þessum efnum, var Munchausen sem sagði svo lygilegar sögur af sjálfum sér að firnum sætti.  Eitt sinn rakst hann á rjúpnahóp og dauðlangaði til þess að fá nokkrar þeirra í kvöldmatinn en þar sem hann var búinn með öll höglin í byssuna sína brá hann á það ráð að nota hlaðstokkinn í hlaupið í haglastað.Hann yddaði stokkinn vel og vandlega og hleypti af um leið og rjúpurnar flugu upp. Hlaðstokkurinn féll til jarðar spölkorn í burtu, honum til mikillar gleði. Á hann voru þræddar sjö rjúpur sem hljóta að hafa furðað sig á því að vera færðar svona umsvifalaust uppá steikarteininn. En Munchausen kom svo sannarlega fleirum á óvart en rjúpunum.

Með sögum sínum gerði hann nafn sitt ódauðlegt í hinum Vestræna heimi og hefur örugglega orðið mörgum manninum, jafnt rithöfundum sem alþýðufólki uppsprett og innblástur allkyns furðu og ýkjusagna. 

Það er haft að orðtaki að, ,,Hratt fljúgi fiskisaga,” það má til sannsvegar færa í ævintýri H.C.Andersen þar sem ein sakleysisleg fjöður varð að fimm hænum. Í þessu bráðskemmtilega ævintýri sýnir höfundur okkur hvötina til að færa atburðina í búning hannaðann eftir innræti og ímyndunarafli hvers og eins. 

En við skulum byrja á byrjunni sem hófst í hæsnahúsi að kvöldi dags eftir sólsetur. Ein hvítfjöðruð og virðingarverð hæna í alla staði klóraði sér með goggnum undir vængnum og við það datt af ein lítil fjöður og þar með fór sagan af stað. Næsta hæna við hliðina á henni, athugul,virðuleg og vammlaus hæna sem ávalt hélt vöku sinni kom sögunni til næsta nágranna, uglunnar sem vældi henni áfram til dúfnanna sem síðan ropuðu henni áfram og þannig koll af kolli, uns litla hvíta fjöðrin var orðin að fimm hænum. 

Sögur sem þannig vinda upp á sig hafa orðið afspyrnu vinsælar meðal almennings. Fræg er sagan af dauða Mark Twain sem hann bar til baka með þeim orðum að frásagnir um dauða sinn væru stórlega ýktar. 

 En hvernig verða slíkar sögur til, sem ganga á milli manna og taka til sín næringu allstaðar á leiðinni. Blása út eins og púkinn á fjósbitanum og verða pattaralegri og bústnaðri því lengur sem ferðin stendur.                                                                     

Það gengur þannig fyrir sig  að einhver trúir manni fyrir sögu og biður hann vel fyrir hana, það er öruggasta aðferðin til að koma henni af stað. Og framhaldið gengur eins og í lygasögu sögumanni til mikillar ánægju en til hrellingar þeim sem um er rætt. Reynslusögur njóta mikillar hylli og eru góður vitnisburður um lifandi sagnalist. Í þeim er oft notað ýkt og öfgafullt orðalag til að láta í ljósi sterkar tilfinningar eða miklar áherslur og eru þá gjarnan notuð slanguryrði. Til dæmis, æðisgenginn eða geggjaður.  

Slíkar reynslusögur eiga sér oft einhverja stoð í raunveruleikanum en oftast er sagan hlaðinn ýkjum. Hraði er einkenni nútímans til að auka spennu þó er það ekki einhlítt samanber Munchausen í sögunni hér á undan. 

,, Slæmur er sá sem lýgur en verri er sá sem trúir,” segir máltækið. Ein frægasta persóna í ,, Pilti og stúlku,” eftir Jón Thoroddsen er Gróa á Leiti, alræmd kjaftatýfa og slúðurkerling. Hún hafði að orðtaki, ,, ólýginn sagði mér, en hafðu mig samt ekki fyrir því blessuð.” Á þann hátt kom Gróa sér inn undir hjá fólki og náði sér þannig í efnivið í slúðrið sem hún bar síðan út um allar sveitir

Heyrumst           

Fíkniefni

Lögreglan stendur sig vel í fíkniefnamálunum þessa dagana. Ef þessar aðgerðir þeirra geta orðið einhverjum til bjargar, þá er vel að verki staðið. Það hafa birst hérna inni á blogginu reynslusögur mæðra sem hafa misst börnin sín í eiturlyfin. Þetta er heimur sem ég þekki ekki af eigin raun sem betur fer, því reynsla foreldra sem missa barnið sitt í þetta fen er vægast sagt hræðileg.

 Hvað er til ráða til að kveða þetta skrímsli niður?  Ef það væri til þá væri örugglega búið að taka það í notkun en lögreglan stendur sig með afbrigðum vel og það ráð höfum við. Lög og reglur, það verðum við að virða.

Húsleit í Reykjavík vegna gruns um fíkniefnainnflutning

Ævintýrin gerast enn

Það verður fróðlegt að lesa um Ingólf Skúlason og hvernig hann hefur komið sér á toppinn í sjálfu Rússlandi. Það eru reyndar fleiri sem hafa efnast í Rússlandi og við íslendingar höfum svo sannarlega notið góðs af þeim ævintýrum. En hafa þessi ævintýri alltaf notið sannmælis? Ekki er ég nú viss um það. En nú fáum við lesendur að vita allt um málið í sunnudagsblaði Mbl. Það er óneitanlega forvitnilegt.

Íslenskur huldumaður í rússnesku viðskiptalífi

Skúta....

Vaaá.....þetta er sko stórfrétt. Forvitnin er að drepa mig, ef þetta er smyglskúta, þá hefur lögreglunni fleygt fram frá því að ég skrifaði heila bók um svona mál. Auðvitað fór allskonar feluleikur í gang og auðvitað varð í bókinni að segja allt mögulegt frá öllum mögulegum hliðum. Það skein í gegn að eitthvað misjafnt var á seiði, enda heitir bókin Vágestir.

 Nú er bara að fá að vita eitthvað um framhaldið á þessu Skútumáli. SPENNANDI.

 

„Greinilega stórmál í gangi á hafnarsvæðinu á Fáskrúðsfirði"

Mjá.....

Hehe...svo sniðug kisa og veit hvað hún vill. Flestar kisur vita það og það er meira en margur annar.

Áhrifarík sýning

Fór í dag að skoða sýningu Sigurðar Arnar Brynjólfssonar í listhúsi Ófeigs á Skolavörðustíg 5. Auðvitað fór að hellirigna og þar að auki voru öll bílastæði upptekinn upp við Hallgrímskirkju þar sem ég legg svo oft. Nú voru góð ráð dýr, það ringdi svo að vinnukonurnar höfðu alls ekki undan í slow motion, og þurfti að auka hraðann á þeim til að hafa undan regninu,  því að nú ætlaði ég að leita að stæði á sjálfum Skólavörðustígnum, því nær því betra. Eitt af undrum veraldar, ég fann stæði á sjálfum Skólavörðustígnum, það þurfti aðeins að  labba til að komast á sýninguna. En þangað komst ég á endanum eftir smávillur á húsnúmerinu.

Sýningin er virkilega áhrifarík, 70 myndir með texta og, "symbólið" í myndunum er kross. Í fyrstu var ég alveg dolfallinn, ( og er enn) úr hrifningu yfir hvað ótrúlega vel þetta bragð, til að vekja bæði athygli á sjálfri myndinni og mismunandi texta sem fylgdi hverri mynd. Listamaðurinn sjálfur sagði mér frá því að hann og vonandi myndirnar, yrðu í Kastljósi í kvöld,en í morgun var hann á Gufunni, en þar sjást myndirnar ekki. Þessi upplifun hafði virkileg áhrif á mig, sýningin er nefnilega mjög sterk. Ein skoðun er ekki nóg, það er að segja ef maður ætlar að njóta þessa, bæði texta og mynda. Mæli með þessari sýningu.

Svartur dagur

Það voru hæstaréttardómararnir; 

Gunnlaugur Claessen, Garðar Gíslason, Ingibjörg Benediktsdóttir, Markús Sigurbjörnsson og Ólafur Börkur Þorvaldsson

sem sáu ástæðu til að milda dóm nauðgarans úr 4 ár sem var dómur héraðsdóms í 3 1/2 ár.

Hvar stendur þjóð sem skynjar ekki réttlæti sitt og traust á þeim sem eiga að fylgja því eftir???

Ég ætla að láta þessi nöfn og spurningu mína standa hér í dag með stórum svörtum stöfum. Vona að fleiri geri slíkt hið sama á sinni bloggsíðu undir yfirskriftinni

Hinn svarti dagur Dómaranna