Viðbrögð.....

Þetta eru viðbrögð vinanna!!!!!!!

Bandaríkjamenn buðust til að hræða Írani í deilunni við Breta

USA.....

Gat nú skeð að alþjóðalöggan vildi blanda sér í málið.  Sjóliðarnir bresku eiga aldeilis hauk í horni þar sem bandaríkjamenn eru. En Bretar sögðu nei.

Nú er bara að bíða eftir rapportinu frá slúðurblöðunum. Það verður fróðlegt að sjá hvað verður úr þessu.

Árásargirni.....

Núna um páskana, þá gefst tími til ýmissa hugsana. Lausn bresku sjóliðanna er stórfétt í öllum blöðum og auðvitað er kona í sviðsljósinu. Konur ganga í herinn, (ömurlegt) við hverju mega þær þá búast. Það hefur sýnt sig með töku bresku sjóliðanna, ef við konur ætlum að vera jafnokar karlanna þá getum við tæplega búist við einhverjum undanþágum  En það, er einmitt það sem gerðist,allavega í byrjun. En ýmislegt gerðist í millitíðinni, þjóðirnar sem áttu í hlut sömdu um lausn sjóliðanna, þeirra allra. Myndir voru sendar af sjóliðunum étandi ágætismat og þeir sögðu í viðtölum að þeir hefðu það fínt. Svo komu þeir heim og þá var komið annað hljóð í strokkinn. Þeir höfðu liðið óbærilegar andlegar þjáningar, og selja nú grimmt frásagnir af öllu saman slúðurpressunni.Og auðvitað buðust bandaríkin til að skipta sér af málinu. Hvað annað?  Hverju eigum við venjulegir Íslendingar að trúa?

Þannig eru fréttir matreiddar ofan í okkur og spurningin er bara, með hverjum stöndum við?

Var að fá fréttir frá Lebanon: ,, Að vera hér er eins og að búa á toppi eldfjalls,sem getur gosið hvenær sem er,"sagði einn sem er staddur þar. Það þýðir víst lítið að tala endalaust um guð, hvaða guð sem við höfum nú, hann er eins og við hin, snýr bara blinda auganu að vandamálunum.

Eru nokkrar lausnir í þessum mannlegu harmleikjum?  Þetta er sko þunglyndisleg páskahugleiðing, en er það nema von.

 

Santorini.....

Sky Wonder, þetta stóra skemmtiferðaskip uppá ellefu hæðir og með um 1100 hundruð farþega, fyrir utan þjónustulið, beið fyrir utan eldfjallseyjuna Santorini. Það var beðið eftir að lyngdi svo hægt væri að fara í land. En veðurguðirnir voru alls ekki hagstæðir á þessum tíma, rokið lægði ekki og af öryggisástæðum var ákveðið að ekki yrði farið í land. Svo við sigldum áfram til næstu eyjar og þó vorum við búin að ákveða hvernig við, túristarnir, myndum klífa eyjuna.  En....guðirnir höfðu ákveðið annað.

Fyrir utan þessa eyju, Santorini, fórst Sea Diamond en sem betur fer björguðust nærri allir, saknað er þó feðgina og eru þau talin af. Svona skip eiga ekki að farast, samkvæmt lögmálinu. Þau eru svo stór og virka svo örugg en samt gerist þetta.

Við vorum að krúsa á þessum slóðum með Sky Wonder, það var allt til staðar. Veitingastaðir, búðir, sundlaug, nuddstofa (ekki klám) dansstaðir og danskennsla, pössun fyrir börnin og föndur þeim til handa, karóke og allskonar uppákomur,það var allt til staðar. Það sama hefur örugglega verið upp á teningnum í Sea Diamond en samt ferst það. Það virðist vera sama þó að við tryggjum okkur bak og fyrir, ekkert skiptir máli ef guðirnir hafa ákveðið eitthvað annað.   (Er að horfa á Alexander mikla.)

 

Langur...lengri.....lengstur.....

Hvað sumir dagar eru langir í báða enda. Hefur það einhverja þýðingu hvað gerðist þennan dag fyrir löngu síðan! Eða hvað dagurinn heitir? Ekki veit ég það. En föstudagurinn langi er skuggalega langur, það má ekkert gera af viti. Spil voru bannvara á mínum bæ, þennan dag, hvaða nafni sem þau nefndust, sannkristið fólk. Eða hvað? 

Ég hef stundum spurt sjálfa mig hvort fólk er almennt svona trúað eða hvort þetta bara vani. Á Spáni þar sem fólk er ramm kaþólkst, rogast fólk með dýrlinga styttur um allan bæ og klæðist litskrúðugum fötum eftir því hvaða dagur er og dreifa sælgæti, krökkunum til mikillar gleði. Undanfari, og sjálfir páskarnir þar eru mikið meiri trúarhátíð en jólin. Þar vildi ég vera núna á þessum langa föstudegi. Þar er nefnilega fjör.

Hefur þessi dagur áhrif langt út fyrir trúarbrögðin. Það var maður að tala við mig frá Arabíu og hann var svo einmana að það hefði mátt halda að það væri þessi langi föstudagur þar. En það er víst hægt að vera einmana, hvar í heiminum sem er, trúarbrögð hafa víst ekkert með það að gera. Maður er manns gaman, hvar sem er. Svo hafa ástamálin eitthvað með þetta að gera og þá er nú sama hvar er borið niður.  

 

Týndu sauðirnir.....

Hvernig sumir hlutir týnast er alveg út úr korti, en það er þó hátíð miðað við ef fólk týnist.  Ég rakst á manneskju um daginn sem ég hélt að væri endanlega glötuð, en það var ekki. Sem betur fer.

Það var þekkt hérna áður fyrr að sauðir eða réttara sagt rollur týndust og fundust svo kannski eftir dúk og disk og það gerist svo sem ennþá. En það er öllu verra þegar hlutir og fólk glatast að eilífu. En stundum leynist fólk einhversstaðar og finnst svo, sem betur fer. Það gerðist í þessu tilfelli og það var svo frábært.

Ráðgátur eru svo spennandi og krefjast mikils hugarflugs.  Er að lesa bók eftir Alister McCall Smith, Sunnudagsklúbbur heimspekinganna, þetta er alveg ný sería. Höfundurinn kemur stöðugt á óvart, maður er stöðugt að  finna nýja fleti á honum. Í upphafi þessarar sögu kemur Ísland og Reykjavík, og sinfóníuhljómsveitin okkar við sögu, sem er að halda tónleika erlendis. Ísland er INN núna engin spurning.  Ég ætla að lesa meira og sjá hvert stefnir, persónurnar eru áhugaverðar og  þeirra samskipti. Höfundur lætur eina persónuna vera þó nokkurn mannþekkjara og svo er að sjá hvað kemur út úr því. Ég veit nefnilega alls ekki hvert stefnir og þannig eiga höfundar að vera. Duló....

Uppfull af orku....

Það er fínt að byrja daginn með orkuna á útopnu.  Þannig var það hjá mér og entist í allann dag. Og þó var dagurinn dálítið snúinn, í mörg horn að líta en allt gekk upp. Svoleiðis dagar mættu vera fleiri.

Svo nú er ég að hugsa um að setja inn smá kjúklingauppskrift frá Póllandsförunum sem komu heim, eftir hálfsmánaðardvöl 6 kílóum léttari. Það borgar sig sjáanlega að fara til Póllands á slóðir Jónínu Ben.

Kjúklingabringur steiktar í karríi, (milt karrý) og smjöri.

1 krukka af Mangó chutney.

1/2 l. rjómi.

Blandað saman.

Hellt yfir kjúklinginn sem er settur í eldfast mót, bakað í ofni í 20-30 mín.á hita 180 celcíus

Þetta er frábært.

Hvar stendur þjóð án kvenna......??????

Þessi mynd kemur 18.apríl á DVD diska á leigurnar. Þessi mynd er frönsk-indversk, segir í myndir mánaðarins. Myndin er víst all hrikaleg og segir í byrjun frá fjölskyldu þar sem dóttir fæðist en ekki sonur, faðirin verður fyrir vonbrigðum og lætur það í ljósi á hræðilegan hátt. En myndinni lýkur með þeirri skelfilegu staðreynd, að þessi siður hefur leitt til þess að einungis karlmenn eru eftir í þorpinu. Þá grípa þeir til örþrifaráða til að ná í kvenmenn.  Ég veit nú ekki hvort ég hef taugar til að horfa á þessa mynd, hún er nefnilega all hrikaleg.

Hrífandi höfundar...

Alexander Mc Call Smith er einstakur höfundur, á bókarkápunni, ,,Sunnudagsklúbbur heimspekinganna," segir og er það teki beint úr umsögn, "Entertainment Weekly," Þvílík uppgötvun...Ótrúlega hrífandi.....Barmafull af dásamlegum húmor og mannlegri samúð."

Hann hefur skrifað bækurnar um feitlagna spæjarann frá Botswana, bækur sem maður hættir alls ekki við þegar maður hefur byrjað á bókinni.  Og nú er það næst, ,, Sunnudagsklúbbur heimspekinganna." Tilhlökkunarefni.

Á náttborðinu er líka, ,,Blóðberg," eftir Ævar Örn Jósepsson, frábær höfundur, og segir Mbl. um hana ,,Frábær sakamálasaga. Meiriháttar og fellur alveg í minn smekk.  Sakamál, að elta uppi glæpamenn, það er spennandi. Og að ná þeim á endanum, það er flott. Það er svo misjafnt hvað höfundi tekst að flækja málin og draga lesandann langt með sér,án þess að gera hann hundleiðan. Það verður að hanga dálítið á spýtunni til að halda manni við efnið. En sjáum til, Mbl. lofar góðri lesningu ásamt fleirum.

Að vera öðruvísi.....

Hver er sinnar gæfusmiður,segir máltækið. Ég er nú ekki alveg viss um það, fyrir nú utan að stundum mætti halda að verkið hefði verið boðið út og lægsta tilboði tekið. En stundum er það reyndar þannig hjá sumum og á vissum tímaskeiðum, að allt gengur upp. Segir það eitthvað um greind viðkomandi eða er þetta eins og hvert annað glópalán.

Stundum gengur allt svo fjandalega og öfugt að fólk fer að leita dauðaleit að sökudólgum, þetta ólán getur ekki staðist. Meira að segja veðrinu er kennt um ef ekki vill betur, enginn í sjónmáli sem hægt er að áfellast. Það er það sem henti Pétur, ógæfa hans var alls ekki einleikinn, hann missti vinnuna, fjölskylduna og heilsuna, allt næstum sama daginn. Ef þetta er ekki ógæfa, þá veit ég ekki hvað ógæfa er. Eins var með Jónas, hann missti allt.  En á sama tíma fóru Gunni og Jói í útrás og græddu stórfé og lifðu eins og kóngar.

Þetta alltsaman kom ekki til af því að Pétur og Jónas reyndu ekki sitt besta, örlögin gripu bara í taumana. Og því fór sem fór.