Hverjum er verið að þóknast......?

Að vera grannur er eitthvað sem svo margar,sérstaklega konur eru alla tíð að berjast við. Stundum fer allt úr böndunum og það er hræðilegt álag á alla fjölskylduna. Ég veit dæmi þess að einn einstaklingur innann fjölskyldunnar er haldin þessari megrunarfirru, en öll fjölskyldan þarf að leita til geðlækna og hefur gert það. Samt er megrunarfíkillinn tágrönn en sér ekkert nema fituklessur þegar hún lítur í spegilinn og svo bætast uppköstin við. Sú sem á í hlut er svo falleg í andliti en auðvitað er líkaminn ekkert nema skinn og bein og þar að auki er hún svo greind nema skynsemi sýnir hún ekki þegar að matnum kemur. Þetta er sko vandamál.

Að vera grannur bara til að geta verið flott til fara, er allt annar handleggur.  Að hafa stjórn á kringumstæðum er það sem allir vilja, en það tekst, því miður ekki alltaf.

Alltaf í megrun