Viljastyrkur.....?????

Stundum hvarlfar að mér undarleg hugsun, þýðir þögn það að vera sammála, eða er verið að nota þögnina sem vopn.? Eitt veit ég þó fyrir víst að þar sem þögnin ríkir, þrífst ýmislegt misjafnt. Er þá hávaða rifrildi betra, nei....það er alveg ömurlegt. Bæði fyrir rifrildisseggina og þá sem þurfa af einhverjum ástæðum, að þola hörmungina. Oftar en ekki eru það börnin sem þjást fyrir þetta hvorutveggja.  

En hvernig líður þessu fólki sem er alltaf í einhverskonar uppnámi? Borgar það fyrir sig einhversstaðar annars staðar, því að venjulega í svona kringumstæðum kemur upp PATTstaða, enginn vinnur, nema síður sé. Þá þarf að gera eitthvaðí málinu og það er gert á bandvitlausum stað.  

Viljastyrkur hefur ekkert með málið að gera, reyndar eru allir búnir að steingleyma upphafinu en muna bara eftir að rífast. Úff...

Martraðir gera sko ekkert boð á undan sér, þær bara koma óboðnar. Ég hlýt að hafa verið með einhverskonar martröð því að þegar ég vaknaði var þessi brjálaða hugsun efst á baugi.

Þess vegna er svo dýrmætt þegar fólk er að byrja, að njóta stundarinnar og vona bara að lukkudísirnar séu í startholunum og fylgi fast eftir með góðar úrlausnir í farteskinu.

Skynsemi kemur svona málum ekkert við, tilfinningar af verstu sort ráða ferðinni og við þeim er brugðist af hörku. Hvernig væri að láta hjartað ráða ferðinni, sumir segja, ha...hann var góður þessi, hjartað er bara vöðvi. En aðrir segja, þar býr allt þetta góða og sáttfúsa.

Smá...hugleiðingar í morgunsárið, en ....

heyrumst þegar fer að líða á daginn.