Hvar eru mörkin...???

Hef verið að lesa bækur að undanförnu sem eru gefnar upp sem meistaraleg Erótík...hmmm.!!!

Seinni bókin sem ég hef verið að lesa er eftir Gabriel Garcia Marques og heitir, Memories of my melancholy whores. Á bókarkápu segir: "Masterful.Erotic. As hypnotizingn as it is disturbing." Svo sannarlega var ég hálfrugluð við lesturinn. Sagan segir af níræðum piparsveini sem ákveður að leyfa sjálfum sér að njóta villtrar nætur með jómfrú.  Bjartsýni..? Það er spurningin.

Það er svo furðulegt að lesa svona bókmenntir, " Garcia Márques has composed, with his usual sensual gravity and Olympian humor, a love letter to the dying light. " Þetta segir John Updike í The New Yorker.  En hvað finnst venjulegum lesanda.? Jómfrúin er ekki nema 14 ára. "Yet with this sleeping beauty at his side, it is he who awakens to a romance he has never known."  Sumir virðast geta gert svona furðulegar aðstæður að meistaraverki. Dæmi nú hver fyrir sig.

"Dætur hafsins, eftir Súsönnu Svavarsdóttur, var fyrri bókin sem ég las. Rammíslenskur höfundur og kona að auki.  Mér finnst þurfa mikinn kjark til að skrifa um svona viðkvæmt efni. Ég legg engan dóm á hvernig til hefur tekist í þessum bókum. En einhvernveginn fannst mér ég þurfa að koma þessu hérna inn, umræðan hefur verið svo mikið á þessum nótum að undanförnu.

Danir unnu Íslendinga með aðeins einu marki í framlengdum leik.  Eigum við að skæla aðeins saman.

Heyrumst....